你 走 了

安阳云中仙客

       你   走   了

                                                      郜廷丰

                                  悄悄地,

                         你渐渐远去，

                        苦水浸泡着我的回忆。

                         漫漫长夜，

                        星星可否传达我的思绪？

                        静静地，

                        你飘然而去，

                         往日的面影已不再清晰。

                        茫茫灰天，

                        游云也曾替我无力叹息！

                        人群中,

                        倩影已难寻觅，

                        谈笑风生已淡淡成为过去。

                        冥冥梦中，

                         怨恨天公不平地母无理！

                        你走了，

                        走的毅然决然，

                        音容笑貌，时时浮现。

                         幽幽青灯

                         告诉我：笑声里却有难语之言。

                        你走了，

                        我阵阵伤感，

                        食不下咽，湿染寒衫。

                         匆匆飞雁，

                        笑我：何苦如此牵连？

                        你走了，

                        我有些可怜，

                        独具小屋，情何以堪！

                        皎皎明月，

                        问我：一向行善，为何这般？

                        你走了，

                        却说：来日再见，

                         凝目深思，意却淡淡。

                         凄凄夜风

                        耳语：这是安慰之言！

                        你走了，

                        屈指盘算，

                        九个月多少风雨雷电。

                        静静屏前，

                         重读往日的留言。

                        你走了

                        请不要挂念，

                         我本是落叶无需眷恋。

                         滚滚红尘，

                        自古如风如烟。

爱在深秋独行

怀揣一段生命的信任和诉求，善真里的情愫与呼吸同在。分享诗思，问好诗友。（爱在深秋独行）

安阳云中仙客

爱在深秋独行 发表于 2017-10-17 17:09
怀揣一段生命的信任和诉求，善真里的情愫与呼吸同在。分享诗思，问好诗友。（爱在深秋独行） ...

谢谢老师！